sp.a-fractie vraagt en krijgt sociale correctie op hogere prijs vuilniszakken

In de afgelopen gemeenteraad kwam ik namens de sp.a-fractie tussen in de gemeenteraad. Aanleiding van mijn tussenkomst: de goedkeuring van het beleidsplan van afvalintercommunale MIROM. Daarin wordt onder meer voorzien dat de kostprijs van de huisvuilzakken stijgt van 1,30 naar 1,70 euro. Dit wordt dan het nieuwe tarief voor de 15 gemeenten die onder MIROM vallen.

De verhoging tegenhouden was niet haalbaar. De tarieven van MIROM lagen veel lager dan de andere afvalintercommunales. Ook lager dan de echte kostprijs om het afval te verwerken. Met mijn vraag wou ik er wel op aandringen dat het stadsbestuur een regeling zou uitwerken voor mensen die nu al de facturen amper of niet betaald krijgen. Alsook voor mensen met medische problemen (zoals stoma- en thuisdialysepatiënten). Zij worden namelijk extra getroffen door de prijsstijging.

Ik verwees daarbij naar Gent waar er een tussenkomst is van 42 tot 105 euro afhankelijk van het aantal gezinsleden. En naar Brugge waar er een aantal gratis vuilnis- en PMD-zakken gratis worden gegeven voor de beide doelgroepen.

Mijn vraag werd positief onthaald door schepen Elsie Desmet en zij beloofde het mee te nemen in het meerjarenplan van de stad. Dit meerjarenplan in de gemeenteraad van december goedgekeurd.

De schepen gaf aan dat de Vlaamse overheid (OVAM) gratis huisvuilzakken niet zou aanvaarden. Dit gezien we met Torhout zelfs bijna 20 kilogram boven het maximum restafval per persoon zitten. Wellicht wordt er dus gewerkt in de richting van een financiële tussenkomst of premie.

Positief dat we zo het verschil kunnen maken.

In de rand van de vraag vroeg ik ook extra maatregelen van de stad naar onze bedrijven, handelszaken, verenigingen en scholen toe. Want mits extra ondersteuning en sensibilisering kan ook daar ongetwijfeld nog veel (milieu)winst geboekt worden.

Mijn volledige tussenkomst leest u hier onder.

-------

Volledige tussenkomst:

Dank u voorzitter,

Ik wens tussen te komen betreffende de nieuwe kostprijs van de huisvuilzakken zoals opgenomen in het beleidsplan van MIROM. Wat opzoekingswerk leert me dat de nieuwe tarieven van MIROM in vergelijking met andere afvalintercommunales nog relatief laag zijn. Toch betreft het een sterke stijging.

Als reden voor de prijsstijging wordt gewezen op het gegeven dat de inwoners van het werkingsgebied van MIROM nog teveel restafval produceren. Op MIROM-niveau zitten we daar nu nog 13 kilo boven.

Ik vrees dat het verhogen van de kostprijs om te komen tot minder restafval echter een 'gemakkelijke' en weinig effectieve oplossing is. Als consument kan je er in een supermarkt bijna niet onder overtollig plastiek uit. Dat zit nu niet meer in de restafvalzak maar het blijft afval. Er bestaan alternatieven maar die dringen slechts druppelsgewijs door.  De afname kan m.i. wel gestimuleerd worden door bvb. belastingen te heffen op plastiek voor eenmalig gebruik waardoor de industrie meer ecologisch verantwoord gaat ondernemen. Dat is echter een federale bevoegdheid.

Als stad of met MIROM kunnen wij ,naast de acties die in het verleden reeds zijn ondernomen, ongetwijfeld nog veel meer doen. Het zou volgens mij goed zijn om nieuwe flankerende maatregelen te voorzien: maatregelen naar onze scholen toe, maatregelen naar onze bedrijven toe, maatregelen naar onze winkels toe, maatregelen naar onze verenigingen toe, … Het feit dat we erin geslaagd zijn om het ongeadresseerd drukwerk in onze stad te verminderen, na de invoering van de belasting daarop, vind ik bijvoorbeeld een goede zaak.

Nu naar de essentie van mijn tussenkomst:
Waarop ik ook zou willen aandringen is een sociale correctie. Idealiter kan dit op het niveau van MIROM zodat niet elke gemeente apart het warm water moet uitvinden met een eigen regeling. 

Ik denk dan in eerste instantie aan de vele mensen die de facturen al amper betaald krijgen, met een budgetmeter moeten werken, ... Anderzijds denk ik ook aan de mensen die door medische omstandigheden extra vuilniszakken nodig hebben, zoals bij thuisdialyse of stoma-patiënten. Voor deze laatste doelgroep is er in meer dan de helft van de West-Vlaamse gemeenten een regeling.

Daarbij lijkt mij voor beide doelgroepen een uniforme regeling te verkiezen voor alle MIROM-gemeenten. En niet in elke gemeente een aparte regeling. Bovendien zouden de gemeenten op die manier de werklast naar MIROM kunnen verschuiven, uiteraard met respect voor privacy en GDPR. Zoals bij IVAGO waar zij de bonnen voor gezinnen die er recht op hebben per post bezorgen aan alle rechthebbenden. Daarbij zouden zij ook de kost ten laste kunnen nemen. Als ik de balans van MIROM bekijk is hun financiële positie niet onmiddellijk penibel te noemen.

Hoe de regeling eruit ziet kan verschillende vormen aannemen. In Gent is er een tussenkomst van 42 tot 105 euro per jaar afhankelijk van het aantal personen ten laste. In Brugge is er een verschillende regeling als men alleenstaand is of deel uitmaakt van een gezin. Daar kan men jaarlijks aanspraak maken op 40 huisvuilzakken en 20 PMD-zakken. In Ledegem gaat het over 1 pak grote of 2 pakken kleine huisvuilzakken per jaar.

Ik ben dus benieuwd of dit op MIROM-niveau ter sprake is gekomen. Of u het haalbaar acht dat er op dat niveau een regeling komt. Het alternatief is natuurlijk dat wij, zoals in de meeste andere gemeenten, op Torhouts niveau een eigen systeem uitwerken. Dat kan met waardebonnen, dat kan met een financiële tussenkomst of dat kan zelfs via een sociale correctie op de algemene milieubelasting. Ik ben benieuwd naar uw antwoord.


Nick Mouton, gemeenteraad 21/10/2019, tussenkomst beleidsplan MIROM