The day after ...

Het deed zo'n pijn vandaag. Na een intensieve campagne, dagen op stap met kameraden, huis aan huis. In gesprek met de mensen over hun bekommernissen. Na de sterke debatten van onze lijsttrekkers en voorzitter op televisie. Na de positieve reacties van toch zoveel mensen die onze campagne op allerlei manieren steunden. Groeide de stille hoop dat we na jaren tegenwind toch een goed resultaat zouden kunnen neerzetten. Het heeft echter niet mogen zijn. Het resultaat deed en doet enorm pijn...

Niet alleen ons resultaat. Maar de haat die weerspiegeld wordt door de twee grootste partijen. De ene die de andere versterkte. Dat onze maatschappij daar zo weinig weerstand tegen vertoont. Dat het zo gemakkelijk de geesten binnendringt... Onvoorstelbaar. 

[Klik om meer te lezen]


We zullen een antwoord moeten vinden. Om de mensen duidelijk te maken dat dít NIET het antwoord is voor hun soms terechte soms onterechte angsten. Hoe tegen het rauwe opruiende haatdragende discours ingaan waar alles toegelaten lijkt? Het wordt een grote uitdaging. Maar we zullen ze aangaan. Want onze overtuiging is geen millimeter afgenomen. Integendeel.

De komende jaren gaan we er nog meer dan voorheen tegenaan. Voor zekerheid. Zowel op financieel vlak, op het vlak van zorg,... Voor een samenleving waar iedereen maximale kansen krijgt. Waar er echt geïnvesteerd wordt in de mensen, in ondersteuning, in begeleiding, zodat iedereen krijgt waar hij/zij recht op heeft. Waar iedereen, met respect voor de ander, zichzelf mag zijn. 

Ik ben blij dat ik mijn steentje bij mocht dragen. In zo'n fantastische warme groep kandidaten. Al had ik, zoals elke kandidaat, gewild dat mijn bijdrage nog groter was. Ik ben iedereen die mij geholpen heeft tijdens de campagne, iedereen die op mij, op de partij gestemd heeft ongelooflijk dankbaar. Van harte bedankt voor jullie steun. Binnen vijf jaar moeten we er opnieuw staan. We gaan ervoor...