Zondagavond. Het moment waarop je even terugblikt op het weekend voordat de 'mallemolen' van de werkweek begint. Een goed gevuld weekend was het en 'samen vooruit', de titel van dit blogje, liep er toch wel als een rode draad doorheen.
Vrijdagavond zaten we met bijna 200 bestuursleden en partners bijeen voor het gewestfeest, de traditionele jaarlijkse bedanking van de vrijwilligers van de Gezinsbond. De even traditionele speech stond in het teken van de snelle verandering van de maatschappij. Iets waar we als afdeling uiteraard oog voor moeten hebben en op inspelen: samen met het ganse bestuursteam nieuwe activiteiten verkennen, nieuwe communicatievormen en nieuwe manieren om vrijwilligers te betrekken. We maken er in 2019 verder werk van. Samen. Want alleen zo zat de Gezinsbond verder haar rol als verbindende actor tussen de gezinnen, jong en oud, blijven vervullen. En ondertussen werden vrijdagavond de banden verder aangehaald op een informele gezellige manier ...
Zaterdagochtend was het dan tijd voor het provinciaal dagelijks bestuur van de sp.a. De gemeente- en provincieraadsverkiezingen zijn nog maar net achter de rug en de Vlaamse, federale en Europese verkiezingen staan alweer voor de deur. Woensdag vindt een belangrijk provinciaal congres plaats waar gestemd zal worden over de West-Vlaamse kopstukken voor die komende verkiezingen. En zaterdagochtend was een orgelpunt voor het werk van de voorbije weken waarbij die namen en de lijstvorming meer en meer vorm kreeg. Nooit een gemakkelijke vergadering als het over lijstvorming gaat. Want het gaat over mensen. Maar het is iets waar we doorheen moeten en liefst snel. Net zoals in 2014 moeten we opnieuw een sterke campagne neerzetten zodat we opnieuw de verwachtingen kunnen overtreffen. En hoe vroeger we daaraan kunnen beginnen hoe beter ...
Vandaag was het dan weer genieten met Hart Boven Hard, een partijpolitiek onafhankelijke beweging die een vijftal jaar geleden het daglicht zag en waar we ook in 2014 in Torhout een afdeling van oprichtten. Naast onze praattafels, waar de nieuwkomers de gelegenheid bieden om in een gezellige sfeer hun Nederlands te oefenen, organiseren we sinds ruim een jaar maandelijks ook interculturele kooksessies. Bedoeling is om de banden aan te halen en Nederlandse oefengelegenheden te creëren door samen de maaltijden te bereiden en samen te eten. Plaats van het gebeuren: het Atheneum in de Rijselstraat. We hebben er ruimte voor een dertigtal eters en daarbij nodigen we ook telkens een Torhoutse vereniging uit om met enkele mensen aanwezig te zijn en mee te doen. Zo versterken we nog de verwevenheid en komen de nieuwkomers ook in contact met het middenveld. Vandaag was de Welzijnsschakel de Klapdeur te gast en was de 'chefkok' een Afghaanse familie. Zowel culinair als sociaal werd het een heerlijke en aangename (na)middag.
En vanavond ging ik met plezier nog even langs bij een vriend die ik via Hart Boven Hard leerde kennen. We kregen namelijk de vraag naar iemand die in de aanloop naar Kerstmis een getuigenis zou willen doen over zijn/haar verhaal voor een Torhoutse vereniging. En hij zag dat meteen zitten. Ondertussen kon ik in het schaken revanche nemen en stond het na een tweetal uur schaken 1-1. Ik kijk al uit naar het volgend treffen :-)
Combineer dat met nog heel wat momenten met de familie en het was weer een zeer goed gevuld maar tegelijk energiegevend weekend. Laat maandag maar komen. We gaan er met plezier tegenaan ...
Vandaag was het dan weer genieten met Hart Boven Hard, een partijpolitiek onafhankelijke beweging die een vijftal jaar geleden het daglicht zag en waar we ook in 2014 in Torhout een afdeling van oprichtten. Naast onze praattafels, waar de nieuwkomers de gelegenheid bieden om in een gezellige sfeer hun Nederlands te oefenen, organiseren we sinds ruim een jaar maandelijks ook interculturele kooksessies. Bedoeling is om de banden aan te halen en Nederlandse oefengelegenheden te creëren door samen de maaltijden te bereiden en samen te eten. Plaats van het gebeuren: het Atheneum in de Rijselstraat. We hebben er ruimte voor een dertigtal eters en daarbij nodigen we ook telkens een Torhoutse vereniging uit om met enkele mensen aanwezig te zijn en mee te doen. Zo versterken we nog de verwevenheid en komen de nieuwkomers ook in contact met het middenveld. Vandaag was de Welzijnsschakel de Klapdeur te gast en was de 'chefkok' een Afghaanse familie. Zowel culinair als sociaal werd het een heerlijke en aangename (na)middag.
En vanavond ging ik met plezier nog even langs bij een vriend die ik via Hart Boven Hard leerde kennen. We kregen namelijk de vraag naar iemand die in de aanloop naar Kerstmis een getuigenis zou willen doen over zijn/haar verhaal voor een Torhoutse vereniging. En hij zag dat meteen zitten. Ondertussen kon ik in het schaken revanche nemen en stond het na een tweetal uur schaken 1-1. Ik kijk al uit naar het volgend treffen :-)
Combineer dat met nog heel wat momenten met de familie en het was weer een zeer goed gevuld maar tegelijk energiegevend weekend. Laat maandag maar komen. We gaan er met plezier tegenaan ...
