Omdat we nooit mogen ophouden om onze stem te laten luiden tegen onrecht in de wereld, ook al lijkt het soms hopeloos en verloren. Eens we niet meer demonstreren, niet meer protesteren, niet meer samenkomen met mensen die het goed menen, voor vrede, voor solidariteit, voor samenleven, dan wordt onze samenleving onleefbaar. Het was al lang geleden dat we nog eens samen een 'date' hadden, maar vanavond stonden mijn echtgenote en ik dus in Brugge ... voor vrede ...
Beelden uit Syrië over hoe
ziekenhuizen in puin zijn geschoten, hoe kinderen en onschuldige mensen
omkomen, hoe Aleppo tot een spookstad is herschapen. Beelden van misdadige
bombardementen. Deze misdaden zijn de misdaden van elke oorlog. Daarom moet het
niet alleen in Aleppo ophouden. Overal moeten de kanonnen en bommen zwijgen. Hart
boven Hard schuift vier gedachten naar voor om de vrede dichterbij te
brengen.
·
We zijn niet eenogig. We zeggen het aan álle adressen: De wapens
neer! We zeggen het ook bij de gebombardeerde ziekenhuizen, scholen en
kinderen in Afghanistan. Bij de steden Mosoel en Ramadi in Irak, bij het
verwoeste Sirte in Lybië, bij Sur, het oude centrum van de Turks-Koerdische
stad Dyarbakir en bij de platgegooide stad Sa’dah in Jemen. We zeggen het bij
alle ziekenhuizen en kinderen die door oorlogsvliegtuigen aan flarden zijn
geschoten. En bij de oorlogsmisdaden van de islamitische terreurgroepen in
Syrië. Onder de naam “rebellen” hebben zij elkaar gevonden.
·
De masters of war zijn net zo verantwoordelijk. Saoedi-Arabië,
Turkije en Qatar zijn wapenleveranciers voor die terreurgroepen. Europese
wapensmeden doen vuile zaken met hen..
·
Haal onze soldaten en gevechtsvliegtuigen weg uit de interventieoorlogen, haal ze
weg van het front. Zonder een mandaat van de Verenigde Naties is ook ons land
gaan bombarderen in Syrië. Dat vuurt de geweldspiraal verder aan, bombardement
na bombardement, met in het zog ervan de vluchtelingenstroom. Terreurgroepen
van IS en Al Qaida trekken profijt uit die chaos. Met de aanslagen komt de
oorlog als een boemerang naar Europa terug.
·
We willen diplomatieke in plaats van militaire initiatieven,
samenwerking in plaats van confrontatie. In Syrië kan een staakt-het-vuren de
voorwaarden scheppen voor een politieke oplossing. Voor Europa, de Verenigde
Staten en Rusland komt het eropaan in te zien dat het geweld in de regio zal
aanslepen zolang ze de militaire kaart trekken. Zij hebben de sleutels in
handen voor vruchtbare diplomatieke initiatieven. Zij dienen het stuur om te
gooien en de wapenverkopen aan de strijdende partijen stop te zetten.
·
Wat in Aleppo is gebeurd, mag zich niet meer herhalen. Mensen in nood
hebben recht op toegang tot humanitaire hulp. Elke gijzeling van burgers is
uit den boze. Dat geldt ook voor de blokkade die Saoedi-Arabië rond Jemen heeft
gelegd en die volgens Unicef elke tien minuten het leven kost aan een kind.
Oorlogsvluchtelingen hebben – ook bij ons – recht op waardige opvang en hulp.
Dit jaar verdronken vierduizend vluchtelingen in de Middellandse Zee. Het is
een schandvlek dat zij de speelbal worden van koude electorale berekeningen
waarbij de Conventie van Genève inzake de bescherming van burgers in
oorlogstijd in het gedrang komt.
We hebben een brede
vredesbeweging nodig met weer de luide stem van vroeger, opdat de duif met de
olijftak zou opvliegen.