Laat Torhout niet verstenen …
Al jarenlang gaat het niet goed met het stadscentrum van
Torhout. Het aantal winkels gaat zienderogen achteruit. Nu, Torhout is daarin
absoluut geen alleenstaand geval. In veel steden en vooral kleinere gemeenten
zijn de voorbije jaren heel wat handelszaken uit het straatbeeld verdwenen.
Maar dat betekent niet dat men bij de pakken moet blijven zitten. Er zijn ook
steden en gemeenten die aantonen dat een stadscentrum weer kan openbloeien.
Een stad als Torhout die er prat op gaat dat ze ‘leeft’
heeft het jammer genoeg lang laten aanslepen alvorens de turbo aan te zetten.
Nu de laatste maanden verschillende kledingzaken uit het centrum verdwenen
zijn, toch zowat de resterende unieke aantrekkingsfactor van Torhout, werd er
een project opgezet om een centrummanager aan te stellen. Dit kan dankzij
Europese middelen voor een termijn van 2 jaar.
Laat mij vooreerst duidelijk maken dat ik dat een goede zaak
vind. Een stad die steeds verder versteent is voor niemand een goede zaak:
mensen moeten steeds meer kilometers afleggen om hun waren aan te kopen (voor
niemand aangenaam, ook voor het milieu geen goede zaak, maar zeker een ramp
voor de vele mensen die minder mobiel zijn -wegens ouderdom of beperking- of
minder kapitaalkrachtig zijn), het leven en het sociaal contact in de stad
nemen af, minder mensen op straat betekent ook een minder aangename en wellicht
ook onveiligere stad, enzovoort. Ik ben dus zeker voorstander dat men hier tijd
en middelen in investeert.
Mooi. Maar zal dit tweejarig project het probleem oplossen?
Daar heb ik -als voormalig schepen van lokale economie van een veel kleinere
gemeente- toch ernstige bedenkingen bij. Een centrum
opnieuw doen openbloeien dat kampt met leegstand, versnippering, onenigheid, … dat is niet iets wat je op 1-2-3 realiseert. Een zieke mens genees je ook niet met een bruistablet. Hou er ook rekening mee dat de man of vrouw die deze taak opneemt toch wel wat inwerktijd nodig zal hebben en 2 jaar is zo voorbij.
opnieuw doen openbloeien dat kampt met leegstand, versnippering, onenigheid, … dat is niet iets wat je op 1-2-3 realiseert. Een zieke mens genees je ook niet met een bruistablet. Hou er ook rekening mee dat de man of vrouw die deze taak opneemt toch wel wat inwerktijd nodig zal hebben en 2 jaar is zo voorbij.
Dat het toch allemaal iets ingewikkelder ligt blijkt ook uit
de zeer moeizame selectieprocedure voor deze centrummanager. Alle vele maanden
is men hiermee in de weer maar er blijkt geen sterke kandidaat op af te komen.
Na vele pogingen is men zo ten einde raad dat men zelfs een selectiekantoor
(HAYS) heeft ingeschakeld en men er 12.584 euro (meer dan een half miljoen oude
Belgische franken) voor neertelt om een kandidaat te vinden. Slik.
Zal die ene persoon, die gedurende amper 2 jaar aan de slag
kan gaan, het tij keren? Neen.
Als het Torhout echt menens is zal die functie permanent
moeten toegevoegd worden aan het personeelskorps. Zo’n functie van onbepaalde
duur zal er ongetwijfeld toe bijdragen dat er wel sterke kandidaten op af
zullen komen. Het zal de man/vrouw ook meer serieus geven. Want welke grote
veranderingsprocessen gaat die man/vrouw in gang kunnen steken als men weet dat
hij/zij al binnen twee jaar de zaak alweer moet loslaten. Welke lokale actoren zal
hem/haar serieus nemen? Welk diensthoofd of medewerker van andere diensten zal
de borst natmaken?
Voorts, als het Torhout echt menens is, zal de hele stad,
elke schepen en ook elk personeelslid van de stad, het mogelijke moeten doen.
Elk vanuit zijn bevoegdheid (sport, milieu, jeugd, cultuur, …) kan kleine en
grote initiatieven nemen die het centrum ten goede komen en weer meer doen
bruisen. Elk van die acties op zichzelf zal het verschil niet maken, maar naast
structurele en doortastende inspanningen van een centrummanager, kunnen ze gecombineerd
wel een verschil maken.
Torhout heeft ongetwijfeld het potentieel om te leven.
Torhout is natuurlijk niet Roeselare en al zeker niet Brugge, maar andere
steden en gemeenten tonen wel degelijk aan dat het mogelijk is om in de centrum
van de stad een kloppend hart te realiseren: een centrum dat leeft, een centrum
met een mooi gevarieerd aanbod voor jong tot oud.
Zoals de voormalige burgemeester het talloze malen riep: Lang
leve Torhout!