Het krijgt langzamerhand de allure van de milleniumbug. U
herinnert het zich wellicht nog wel. De wereld die op 1 januari 2000 nog net
niet zou vergaan omdat de computers het jaar ‘00’ niet aan zouden kunnen. De
bug beheerste dagenlang het nieuws en bij velen brak het angstzweet uit als
middernacht naderde. Uiteindelijk liep het af op een enorme sisser. De
nieuwsankers konden op 1 januari geen enkel relevant incident aanhalen. Wat een
teleurstelling!
Dagenlang beheerst het onderwerp ondertussen al journaal en kranten, de mogelijkheid dat als we een strenge winter hebben en als we de stroomproductie niet kunnen verhogen en als we het stroomverbruik niet kunnen minderen en als we geen extra stroom kunnen aankopen in het buitenland, we over enkele maanden in enkele gemeenten misschien enkele uren zonder elektriciteit zullen zitten duwde zelfs de berichtgeving over Isis, Israël en Oekraïne naar de achtergrond van het VRT-journaal. Ik keek hoofdschuddend toe …
Ondertussen heeft de elektriciteitskoorts wel al één slachtoffer gemaakt: de overheidswebsite van de dienst economie draaide volledig in de soep toen daar de kaart werd vrijgegeven met de gemeenten die al dan niet getroffen zouden worden. En zelfs dat was nieuws.
-----
Oh ja, als de stroom enkele uren uitvalt zal dit zeker een
aantal ongemakken met zich meebrengen. Dat het zo ernstig zal zijn kan ik me
moeilijk inbeelden. Ik denk dat de banken zich er ondertussen wel op zullen
voorbereiden dat hun kluizen niet openspringen als de stroom uitvalt. Bovendien
zullen we op voorhand verwittigd zijn en gezien de alertheid waarmee het ruime
publiek deze bijzonder ernstige crisis volgt, zal het uiteindelijk wellicht nog
een grotere storm in een glas water zijn dan de milleniumbug. Vandaag krijgen
we trouwens het bericht dat het allemaal opgelost zou kunnen worden door het
winteruur af te schaffen. Dan zijn we meteen ook van die jaarlijks terugkerende
komkommerdiscussie af.
Maar ik ben geen voorstander van dit alles. Neen. Ik ben voorstander van een quasi totale black-out! Denk maar eens
aan de mogelijke positieve effecten op korte en lange termijn? Man en vrouw (of
man en man of vrouw en vrouw) die ’s avonds televisie aan het kijken zijn,
zullen elkaar na de stroomonderbreking plots weer herontdekken in de sofa. Als
het huis langzamerhand afkoelt en de afleiding van de televisie wegvalt kruipen
ze dichter bij elkaar in de zetel of in bed. Ongetwijfeld zullen de volgende
dag heel wat mannen en vrouwen goedgemutst op het werk verschijnen en tot welke
boost of inspiratie kan dat niet allemaal aanleiding geven?
Bovendien hebben we 9 maanden na de stroomonderbrekingen ongetwijfeld
een nieuwe babyboom die zal zorgen voor een massale instroom van nieuwe jonge
arbeidskrachten rond het jaar 2045, net op het moment dat de vergrijzingskosten
pieken en er dus nood is aan vele schouders om de lasten te dragen.
-----
En er vallen nog meer positieve effecten te verwachten! Op
het moment van de stroomonderbrekingen in november-december 2014 zal er net
politieke hóógspanning zijn. De kamikazeregeringen op Vlaams en federaal niveau
zullen op dat moment hun besparingsplannen voor 2015 door het parlement rammen.
Als man en vrouw zich naar een café mét stroom begeeft om zich te verwarmen en
iets te drinken zullen de afbraakmaatregelen voor de gewone man ongetwijfeld
hét gespreksonderwerp zijn aan de toog. Mensen zullen er zelfs verbolgen over lezen in dat bijna-vergeten medium dat geen stroom nodig heeft: de krant! U voelt mij al komen, de revolutie komt
er aan!
Dus wil ik heel beleefd vragen: laat die kerncentrales nog
wat rusten (liefst voor altijd), verhoog de stroomproductie niet, voer geen buitenlandse
stroom in, en mensen, koop nog vlug een stofzuiger van 2000 watt, laat uw apparaten in stand-by staan, zet ze
zelfs nog even extra aan, … wie weet ziet ons landje er in 2015 dan weer beter
uit. Leve de stroomonderbrekingen! Ik kijk er alvast naar uit!